با توجه به اينکه بلدرچين پرنده اي ذاتا وحشي مي باشد و بعدا اهلي شده است. قابليت پرواز را دارند و برخي از نژاد هاي بلدرچين مانند بلدرچين معمولي و بلدرچين ژاپني قادر به پرواز هاي طولاني هستند. تحقيقات در مورد اين پرنده نشان مي دهد که قادر به مهاجرت هستند. بنابراين اگر قصد پرورش بلدرچين را داريد بايد يک محيط سر بسته را براي آنها فراهم سازيد.
بلدرچين ژاپني با توجه به خصلتي که دارد اصولا بر روي تخم هاي خود کرچ نمي شوند، فلذا برخي از پرورش دهندگان براي جوجه کشي از اين پرنده، تخم ها را داخل دستگاه جوجه کشي يا زير مرغ يا پرنده ديگر قرار مي دهند. به همين دليل است که نژاد ژاپني بلدرچين در طبيعت کمتر ديده مي شود. ساير نژاد بلدرچين ها مانند بلدرچين معمولي، بلدرچين کاليفرنيايي، هندي، امريکايي و افريقايي بر روي تخم هاي خود کرچ مي شوند.
بلدرچين نيز مانند مرغ جزو پرندگان همه چيز خوار است و مي تواند از انواع دانه ها، ات، لارو ها و موجودات ريز مصرف کند. يک رژيم غذايي کامل بايد همه مواد معدني، پروتئين ها و ويتامين هخاي مورد نياز بدن بلدرچين را تامين کند. گندم شامل درصد بالايي پروتئين و آهن است ولي وما نمي تواند غذاي کاملي محسوب شود، چون بسياري از مواد معدني و ويتامين هارا شامل نمي شود.
بر اساس جدول ارزش غذايي، گوشت بلدرچين در هر 100 گرم حاوي 25 گرم پروتئين است و در مقايسه با گوشت مرغ از 5 الي 10 درصد پروتئين بيشتري برخوردار است. اين مقدار پروتئين براي يک روز بدن انسان کفايت مي کند. علاوه بر آن گوشت بلدرچين حاوي مقادير بالايي آهن، روي، فسفر، پتاسيم و ساير مواد معدني مورد نياز بدن مي باشد که با مصرف مداوم گوشت از کم خوني، فشار خون بالا و بسياري از بيماري ها جلوگيري مي کند.
هر موجود زنده اي اعم از سگ و گربه و اسب و گاو و … داراي نوعي شپش ها و انگل هاي مخصوص به خود هستند. حتي انسان نيز شپش دارد منتها شپش هاي هر حيواني با ديگر حيوان ها متفاوت هست و به طور کلي هر شپشي با شرايط بدني حيوان مورد نظر خود سازگار است. پس نتيجه مي گيريم که بلدرچين ها هم شپش دارند. ولي با رعايت بهداشت در محيط پرورش و ضد عفوني کردن بدن آنها مي توان از رشد و تکثير شپش ها جلوگيري کرد.
به طور کلي تخم بلدرچين بيشتر خاصيت دارد تا ضرر، چون از درصد بالايي آنتي اکسيدان و کلسترول هاي خوب برخوردار است، هم چنين ميزان قند و چربي اشباع شده آن بسيار ناچيز و در حد صفر است. ولي براي کساني که به از حد مجاز تخم بلدرچين مصرف نمايند مي تواند مضر باشد.
در هر 100 گرم گوشت بلدرچين 25 گرم پروتئين، 24 درصد آهن، 30 درصد ويتامين B و ساير مواد معدني مانند روي، فسفر، کلسيم، پتاسيم، منيزيم وجود دارد. گوشت اين پرنده سرشار از انتي اکسيدان مي باشد که براي پيشگيري از سرطان بسيار مفيد مي باشد. درصد قند و چربي اشباع شده آن صفر و اساسا حاوي کلسترول خوب و مفيد براي بدن مي باشد. براي بيماري هاي قلبي و کليوي و کمبود اهن مفيد مي باشد و سيستم ايمني بدن را تقويت مي کند.
دشمن اصلي بلدرچين ناپاکيزگي محيط پرورش و استرس است.
محيطي که بلدرچين در آن زندگي مي کند بايد کاملا بهداشتي و تميز باشد، البته بلدرچين به دليل ذات وحشي بودن خود در برابر بسياري از بيماري ها مقاوم است ولي طبيعتا هر پرنده اي يا جاندار زنده اي اگر در محيط کثيف و پر فضولات قرار بگيرد بيمار مي شود. هم چنين سالن پرورش بلدرچين بايد به دور از هر گونه آلودگي هاي صوتي و سر وصداهاي مهيب باشد. زيرا استرس باعث کاهش تخم گذاري پرنده شده و در صورت تداوم صدا مرگ او را به دنبال خواهد داشت.
ادامه سوالات را در لينک زير ببينيد:
درباره این سایت